مقدمه
بشر در یک قرن گذشته وقایع قابل توجهی را تجربه کرده است که اهمیت تداوم تولید انرژی در اقتصاد جهانی را به ما نشان می دهد. بعد از اولین شوک قيمتی نفت در جهان در سال ۱۹۷۲ تکنولوژی های جدید روی انرژی های تجدید پذیر و مؤثرتر سرمایه گذاری کردند. فصل جدیدی از تقاضا و گرایش برای تامین روشنایی روز توسط ساختمان های صنعتی و کارخانه جات شروع گردید. یکی از چالش ها آوردن نور قابل استفاده به مرکز ساختمان ها و با فضاهای فاقد روشنایی روز می باشد و چگونگی انتقال نیز از مهمترین گرایش ها برای صرفه جویی در انرژی است. نورگیر مکانیزه یک تکنولوژی جدید خورشیدی است که نور مادون قرمز و فرابنفش را از نور آفتاب جدا می کند و نور مرئی آن را برای روشنایی ساختمان مورد استفاده قرار می دهد. این پروزه حاصل ۷ سال کار تیمی است برای توسعه سیستم های خورشیدی که نور را از یک دیش سهموی که با سیستم ردیاب خورشید هدایت می شود. به مانع پخش نور توسط فیبرهای نوری النتقال می دهد. این دستگاه می تواند یک سیستم نور برداری (تأسیسات زیر زمینی با فاصله جابه جایی و با عمق ۲۰۰ متر) و با سیستم بخش نور منازل و ادارات با سیستمی برای نور پردازی گلخانه ها باشد.
